Hatıra

Taşınmanın insan üzerinde hüzün ve sevinç etkilerini bırakan karma bir yapısı vardır. Bir zamanlar yaşadığın evi, şehri veya ülkeni bırakıp, hatırlarını yanına alıp terk ediyorsun. Diğer taraftan ise bir yeniliğe adım atmanın heyecan ve sevincini yaşıyorsun. Ceylan çifti de bugün bu duyguları yaşamakta idi. Taşındıkları şehir kalabalık bir yer olsa da mahalleleri sakindi. Hava her an yağmur yağabilecek durumda olduğundan eşyalar hızlıca taşınıyordu. Koliler dışında neredeyse her şey artık evdeydi. Leyla evde eşyaların yerleştirilmesine yön verirken, Ferit ise dışarıdan eve getirilmesini kontrol ediyordu. Sona kalan koliler arasında birinin her tarafına dikkat edin yazısı yazılmıştı. İki kişinin zor kaldırdığını görünce Ferit de yardım etti. Leyla kapı eşiğinde getirilen koliyi görüne lütfen dikkat edelim, beni takip edin dedi.

-Evet üstünde de yazıyor abla ne var bunun içinde bu kadar ağır diye sordu genç taşımacı. Leyla’nın bakışlarından cevabı merak etmeden gösterdiği odanın köşesine bıraktılar. Hadi diğer kolileri de hızlıca alıp bitirelim dedi Ferit. Ağabey sen yorulma biz hallederiz deyip önden koştular gençler. Son parça eşyaları da eve bıraktıktan sonra herkesin ödemesini yapıp gönderdiler. Baş başa kalan çift koli açmaya geçmeden önce sımsıkı sarıldılar. Eşinin yanaklarını avuç içine alıp dudağına bir öpücük kondurduktan sonra sahi ne vardı şu kolinin içinde diye odaya doğru yöneldi F. L. elini bırakmayınca şu an istemediğini anlayarak durdu. Anlayışın meraktan daha üstün bir yaklaşım olduğunu kavramış birisi idi. Akşama kadar durmadan çalıştılar. Bir an önce dağınıklıktan ve taşınmayı hatırlatan unsurlardan kurtulmak istiyorlardı. F. yorgunluk kahvesi ile yatak odasına girdiği L. Elinde maket bıçağı dikkat edin yazıları olan kolinin yanında oturuyordu. Kahveyi bir kenara bırakıp hayat arkadaşını kollarından kavrayarak kaldırdı F. Leyla bantları dikkatli bir şekilde kesip aldı ve yaşaran gözlerini silerek kutuyu açtı. Ferit durduğu yerden içinde ne olduğunu tam göremedi, boş gibiydi. Biraz daha yaklaşıp eğilince içinde sadece bir fotoğraf olduğunu gördü ve şaşkınlık içinde öylece durdu. Fotoğrafta genç bir kadın ve kucağın bir bebek vardı. L. kocasının arkasındaki çekmecenin üzerinde olan resim çerçevesini işaret etti ve fotoğrafı alarak yatağa oturdu. F. karısının saçını okşayarak sen yüzünü yıka ben çerçeve yerleştiririm dedi. Leyla’nın itiraz etmeye takati kalmamıştı, resmi yatağa bırakıp kalktı. Ferit fotoğrafı biraz daha inceledikten sonra arkasını çevirdi. Burada tarih ve not yazıyordu. F. kendi de beklemeden notu sesli okudu ‘’Canım kızıma annesinden hatıra’’.