Kırmızı Şal

Arkasından gelen ayak sesleri telaşlı bir şekilde telefona sarılmasına neden olmuştu. Yasaklar tabelasına eklenmiş yeni maddeyi görünce dünkü haberleri hatırlamış, iyice heyecanlanmıştı. Kızım neredesin diye telefonun diğer ucundan ses geldi.

-Anne ben de tam seni arıyordum. Babama ulaşamadım, telefonu kapalı.

-Kahvededir, oradayken çekmiyordur da. Sen niye bu saate kaldın kızım? On dakika kaldı.

-Unutmuşum ben, tabelada “Dokuzdan sonra yanında erkek olmadan sokakta görülen kadınlar cezalandırılacaktır.” maddesini görünce hatırladım. Anne peşimde biri var galiba, babamı da o yüzden arıyordum.

-Ahlak bekçisi olmasın kızım?

-Bilmiyorum. Dönüp bakmaya korkuyorum ama uzaktan adımlarını duyabiliyorum. Ya bu saatte yasak mı olur ama! Sanki saat on, çok geçmiş gibi bir saat de öne aldılar!

-Yavaş konuş biraz, duyan olur. Etek mi giydin sen bugün?

-Evet anne etek giydim diye sinirli bir cevap verdi Nergis.

-Ah kızım kaç santim yukarı dizinden? Arkandaki görevliyse elinde metresi vardır. Niye böyle yapıyorsun? Bilmiyor musun beş santimetreden fazlaysa cezası var? Biri bir şey yapsa sırf bu yüzden haklı olacak...

-Annecim ne diyorsun sen? Arkamda birisi var diyorum, kim bilmiyoruz, senin düşündüklerine bak!

-Senin için diyorum ben de zaten Nergis! İzleyen bekçi olsa ayrı dert olmasa ayrı dert. Ben çıksam mı acaba?

-Hayır anne sakın! Az kaldı. Şu onuncu zonda kahveler var diye bize giriş yasağı koyup yolumuzu uzatmasalar gelmiştim bile!

Pardon diye arkadan bir ses geldi. Anne duydun mu seslendi arkamdaki diyerek koşmaya başladı Nergis. Annesi de artık dayanamayıp kendisini dışarı attı. Kızı baya yaklaşmıştı ve arkasından birisi gelmeye devam ediyordu. Yabancı, lütfen korkmayın dediğinde N. annesinin yanına yeni varmıştı ve nefes nefeseydi. Elindeki kırmızı şalı kaldırarak “Bu sizden mi düştü hanımefendi? ”dedi genç adam.

Nergis önce boynunu kontrol etti sonra çantasına baktı ve “Evet.” dedi.

-Bunun için mi takip ediyordunuz beni? Nasıl korkuttuğunuzu anlatamam!

-Evet hanımefendi, özür dilerim. Sizden düştüğüne emin olamadım ve tedirgin olursunuz diye yanınıza yaklaşmaya cesaret edemedim. Bir yandan da saat dokuza geliyordu güvenli bir şekilde eve gidebildiğinizden emin olmak istedim. Tekrardan kusura bakmayın diyerek şalı uzattı.

Nergis teşekkür ettikten sonra annesin koluna girdi ve apartmana doğru yöneldiler. Kapıyı kapattıktan sonra camdan dışarıya baktığında ortalıkta kimse yoktu. Sokak terk edilmiş, ruhunu kaybetmiş bir harabe gibi geldi gözüne. Ve çok geçmeden sokak lambalarının sönmesi, bu görüntü yerini düşüncelere bıraktı.